Paul Depla, PvdA-burgemeester van Heerlen, pleitte in Buitenhof voor ‘actief burgerschap’ als motto van een nieuw Kabinet met VVD en PvdA. Dit klinkt verschrikkelijk saai. Maar het kan van historische betekenis zijn: in de twintigste eeuw zijn markt én staat ons leven gaan beheersen. In de eenentwintigste eeuw veroveren wij burgers de zeggenschap over ons eigen leven terug.

Depla werd samen met oud-minister – en VVD-goeroe – Pieter Winsemius geïnterviewd. Ze vonden dat PvdA en VVD prima kunnen samenwerken. De ene partij wil het begrotingstekort alleen maar ietsje sneller naar nul brengen dan de andere. Daar moet je uit kunnen komen. Het motto ‘actief burgerschap’ verbindt het streven naar emancipatie van de PvdA met het streven naar zelfredzaamheid van de VVD.
Paars weer. Vlees noch vis.
Paars was: méér staat en méér markt. Staat en markt zijn allebei kille monsters. Bijna niet te stoppen machines die alles wat niet in hun straatje past platwalsen. De markt: het draait alleen nog maar om hebzucht. De (Europese) staat: zelfs een banaan mag niet meer zelf weten hoe krom hij wil zijn.

Maar bij een redelijke mate van vrijheid en welvaart, wordt ons levensgeluk verder vooral  bepaald door onze persoonlijke verbanden: familie, vrienden, buren, collega’s, clubs, noem maar op. Je kunt nog zo veel geld hebben, nog zo goed verzorgd worden, zonder vrienden heb je geen leven.

‘Actief burgerschap.’ Ik zie oneindige aantallen welzijnsprojectjes ons laagland overspoelen.
De Vogelaarwijken, nota bene ooit bedacht door Winsemius, zijn bijna ten onder gegaan aan zulke welzijnsonzin. Het kan anders.

Het wordt weer normaal dat je ‘mantelzorg’ verleent aan je familie.
Licht verstandelijk gehandicapten worden gewoon weer collega’s, ook al zijn ze misschien wat minder productief; weg uit de sociale werkplaats.
We gaan samen onze straat vegen.
Ouders worden de baas op school.
Onze energie komt deels van zonnepanelen op ons eigen dak.
Banken zijn weer geworteld in de lokale samenleving.

Zo kun je nog veel meer voorbeelden bedenken. Niet allemaal inkoppertjes trouwens.
Misschien hoort er ook bij dat Brussel niet meer precies voorschrijft hoe onze producten eruit zien.
Dat we de immigratie nog wat verder inperken om te zorgen dat we ons geen vreemde voelen in eigen land en immigranten rustig kunnen inburgeren.
Dat ondernemingen van ons worden: door een rem op de buitenlandse verkoop van nutsbedrijven. Door werknemers, burgervertegenwoordigers, milieumensen een plek te geven in Raden van Commissarissen.

Samsom en Rutte staan mijlenver uit elkaar.
Samsom won door het eerlijke verhaal te vertellen. Eerder gematigd dan radicaal. Rutte won inderdaad door rechtse taal uit te slaan. Maar ooit bepleitte hij een linksere VVD. De sleutel ligt in zijn handen.
Als ze willen, kunnen PvdA en VVD samen geschiedenis schrijven. De eenentwintigste eeuw kan de eeuw worden van minder markt, minder staat, meer saamhorigheid, meer zelfredzaamheid. We gaan weer normaal doen met elkaar.

Met het nieuwe Kabinet kunnen VVD en PvdA samen geschiedenis schrijven., 3.5 out of 5 based on 2 ratings