Pieter Hilhorst volgt in Amsterdam Lodewijk Asscher op als wethouder. Maar is Amsterdam al klaar voor Hilhorst?
Ik vat Hilhorst in mijn eigen woorden samen. God of de gemeenschap bestaan niet meer. We hebben te veel uitbesteed aan de staat én aan de markt.
Hilhorst wil dat we weer meer op onze eigen kracht gaan vertrouwen. En weer meer voor elkaar gaan doen: samen met familie, buren, collega’s, vrienden, clubgenoten, als vrijwilliger.
Dat komt bezuinigers mooi uit!
Draai het eens om. Misschien lopen die kosten van de overheid wel uit de hand, omdat we zo weinig meer voor elkaar doen.
Je mag zelf maar weer voor je bejaarde moeder zorgen!
Een deel van de zorg moet de overheid blijven leveren. Maar we kunnen meer voor elkaar doen.
Terug naar Dorpstraat, Ons Dorp.
De saamhorigheid terug, maar op een moderne manier. Zo heb je zzp’ers die samen een pensioenfonds oprichten. Of vrijwilligers die via het internet gekoppeld worden aan mensen in hun buurt die hulp nodig hebben. Maar ook ouderwets: we krijgen weer de wijkverpleegkundige, die je helpt een ziek familielid langer thuis te verzorgen.
De rechten die we moeizaam hebben opgebouwd worden in razend tempo afgebroken.
Het kan alleen met minder geld, als we een groot deel van de hulp organiseren op wijkniveau, in buurten. Bijvoorbeeld vanuit een post waar de huisarts zit, met een wijkverpleegkundige, en een maatschappelijk werker, en een fysiotherapeut. En waar ook de wijkagent geregeld even langs loopt. Waar mensen niet meer in stukjes worden opgeknipt, maar waar ze je kennen.
Elke wijk zeker ook zijn eigen academisch ziekenhuis.
Sommige voorzieningen moeten natuurlijk grootschalig blijven. Maar waarom zou je uitkeringen niet vanuit een wijkpost organiseren? Zo’n anonieme Sociale Dienst máákt mensen toch boos en ziek?
Kijkt de hele buurt mee als je een uitkering nodig hebt.
We willen niet terug naar de benauwde wereld van de bedeling. Om het flauw te zeggen: we moeten een nieuwe balans vinden.
In Amsterdam is geprobeerd diensten dichter bij de buurt te brengen. Via de stadsdelen. Maar dat leidde in de Republiek Amsterdam vooral tot nog meer bureaucratie. Nu gaat bijna alles terug naar stedelijke diensten.
Om het ingewikkeld te maken: tegelijkertijd verplaatst Den Haag een belangrijk deel van het geld naar de gemeenten.
Den Haag wil dat het kleinschaliger gebeurt. Hilhorst wil dat het kleinschaliger gebeurt. Maar in Amsterdam gaat net alles weer terug naar grote anonieme diensten. Een bijna onmogelijke spagaat.
Hilhorst moet dus vechten tegen de Amsterdamse bureaucratie. Mooie ideeën zijn niet genoeg.
Jij voorspelt een mislukking.
Ik krijg soms gelijk. Maar gelukkig, ik vergis me even vaak. Ik voorspelde een half jaar geleden al een kabinet VVD-PvdA. Maar ik voorspelde ook een droomkabinet…
Misschien zit de hoop in kleine stapjes. En in een man met durf.
Is Amsterdam al klaar voor Pieter Hilhorst?,