Europa voelt zich nog steeds superieur, schijft Volkskrant-journalist Fokke Obbema in zijn boek over de opmars van China. Dat gaat ons niet helpen.
Wij zijn veel innovatiever, creatiever dan die Chinezen. Die halen ons echt niet in.
We zijn dus inderdaad slimmer? Of vooral arroganter?
De Nederlandse overheid geeft net een procentje van het nationaal inkomen uit aan onderzoek. Echt vernieuwende landen zoals Finland, Singapore, China zitten makkelijk op het dubbele.
Geld, procentjes… Dat zijn maar getalletjes.
We willen toch zo graag iets voorstellen in de wereld? En wat geld overhouden voor onze pensioenen, zorg, kinderen die naar school moeten? Dan moeten we het wel verdienen. Groeien door innovatie.
Altijd maar die groei.
Zelfs zonder groei is het nodig dat we veel en veel schoner gaan produceren. Ook dat kan alleen met nieuwe slimme uitvindingen.
En wetenschap is beschaving, vrijdenken, cultuur. Dat is ook wat waard.
China is nu de werkplaats van de wereld, waar vooral de massaproductie plaatsvindt. Maar de beste universiteiten van China staan allang in de internationale toptien. De eerste Nederlandse ‘top’universiteit tref je pas aan ergens rond plaats vijftig.
Toch winnen we Nobelprijzen.
Tussen plaats vijftig en honderd staan opeens heel veel Nederlandse universiteiten. We kunnen wel wat. Maar we halen er niet uit wat erin zit. Er zijn goede onderzoeksplannen genoeg. Verdubbel die uitgaven.
Waarom is onze politiek zo ongelofelijk kortzichtig?
Ten eerste win je geen kiezers met een verhaal over het belang van wetenschap. Wel met een verhaal over thuiszorg waar je meer geld in wilt steken.
Jij wilt het geld afpakken van onze bejaarden!
Als we weer groei hebben is er geld voor iedereen. Dat brengt me op de tweede reden voor onze kortzichtigheid, de belangrijkste misschien: in de – heilige – modellen van het Centraal Planbureau geldt wetenschap slechts als een kostenpost. Hoe meer je bezuinigt op wetenschap, hoe beter cijfer jouw verkiezingsprogramma krijgt van het CPB.
Dit is niet arrogant. Dit is niet dom. Dit is dom, dom, dom.
ps. Ik heb mijn kennis over het boek uit een recensie in de NRC van vrijdag 8 maart.
Dom, dom, dom bezuinigen op innovatie. Dankzij het CPB.,
10 maart 2013 om 15:41
In Nederland hebben we zat voorbeelden van industriën die niet innoveerden maar wel aan het staatsinfuus hingen en toch op de fles gingen. De scheepsbouw en de textiel. Alleen degenen die wel innoveerden bestaan nog, zoals Ten Cate Nijverdal, Daamen Shipyards en de scheepsbouw in het Noorden.
Overigens klopt je verhaal over de Chinese universiteiten niet. De eerste top-100 universiteit, de Peking University, staat op plaats 46. Er zijn er maar 2 die in de top-100 staan. Of 3 als je Hong Kong meeneemt. Nederland: 6.
http://www.guardian.co.uk/news/datablog/2012/oct/03/world-top-100-universities-2012#data
10 maart 2013 om 15:49
Herbert, Je hebt vast gelijk over lijstjes. Er zijn verschillende lijstjes in omloop, één lijstje heeft 2 Chinese universiteiten in top-10. Maar nul op plaatsen 11 t/m 100…
Onthou mijn stelregels: kort door de bocht, en minstens 60 procent overdrijving, anders kom je als blogger niet door het scherm heen.
11 maart 2013 om 22:45
Maakt me niet zoveel uit hoeveel universiteiten China in de top 10 heeft.
Alleen moet Nederland zich niet vergissen. Wij boekhouden voor bezuinigingen en niet met visie op langere termijn. Laten we vooral reëel naar de verhoudingen in de wereld kijken. Dat de Chinezen ons niet inhalen lijkt me een sprookje.
Ook interessant wat ze allemaal in Afrika doen.
Laten we ons maar niet teveel op de borst kloppen.
Niet innoveren lijkt me een heilloze zaak.