I.
Roeland Rengelink 57 stemmen. Joop Lahaise 45. Otto Reuchlin 32. Uitslag lijsttrekkersverkiezing voor de PvdA in stadsdeel Centrum van Amsterdam.
Hoogmoed afgestraft.
Ik feliciteer de winnaar. En baal natuurlijk eventjes. Maar ik krijg er ook nieuwe energie van. Deze strijd was goed, we hebben er alle drie van geleerd.
Je opponenten ook nog eens lesjes leren.
Ik beperk me tot mijn eigen lessen.
Mijn filmpjes waren de beste. Ik won één debat. Maar deed er twee slecht; dat gaf de doorslag.
Vorm, buitenkant!
Ik heb geleerd hoe belangrijk presentatie is in deze tijd.
Voor het tweede debat heb ik uitgebreid op YouTube zitten kijken naar Clinton, Obama, Samsom. Die hebben ein-de-loos geoefend, op elk woord, elke zin. Zo heb ik me toen ook voorbereid. Die keer won ik.
De derde keer verviel ik weer in improviserend gestamel. En maakte ik andere fouten.
Zelfkastijding.
Ik geloof in politici die zich kwetsbaar kunnen opstellen. Mits oprecht. En vanuit kracht.
Dat brengt me op de inhoud. Ik voel me nog meer bevestigd in mijn gevoel dat de PvdA te ver af staat van mensen.
II.
Solidariteit staat voor mij voorop. Daarom ben ik PvdA. Maar we hebben te veel verantwoordelijkheid gelegd bij de overheid. Te veel weggehaald van onszelf en onze naasten. Dat verklaart het vastlopen van de verzorgingsstaat. De PvdA vereenzelvigt zich nog teveel met die overheid.
Jij wilt de participatiemaatschappij.
Het schiet nu de andere kant op. Afbraak zonder goed alternatief. Ondanks de crisis blijft de markt winnen. We gaan in razend tempo naar een Amerikaanse maatschappij waar maar 30 procent redelijke bestaanszekerheid heeft.
Je ziet de tweedeling die in de samenleving ontstaat terug in de peilingen.
De winnaars kiezen VVD, D66, GroenLinks. Niet toevallig ongeveer 30 procent.
Bijna de helft dreigt te stemmen op de populisten. Die partijen weten mensen aan te spreken die hun bestaanszekerheid voelen wegglijden: onderwijs, huis, werk, pensioen, zorg.
De traditionele volkspartijen CDA en PvdA missen de aansluiting. Al deed de PvdA het de laatste verkiezingen met enig geluk goed.
III.
Wat heeft dit in vredesnaam te maken met het stadsdeel?
Eén debat deden we in de achterstandswijk van het centrum, de Oostelijke Eilanden. Daar kwam bijna niemand. De debatten in de grachtengordel werden beter bezocht.
Grachtengordelpartij? Je lijkt Wilders wel.
Wilders duidt vaak de juiste problemen aan. En heeft meestal de verkeerde oplossingen.
Van onze eigen leden stemde 15,8 procent. 1,5 promille van de binnenstadsbewoners. Bij minder dan 15 procent was de uitslag ongeldig geweest. Zelfs de meeste van onze eigen leden zijn niet geïnteresseerd in het stadsdeelbestuur.
Hele grote conclusies op basis van hele kleine waarnemingen.
Een blog moet je vet aanzetten, anders kom je niet door het scherm heen. Voor de nuance moet je een boek of een degelijk tijdschrift lezen.
Als ik 14 stemmen meer van de winnaar had afgesnoept had ik gewonnen.
Toch de winnaar naar beneden halen.
We moeten het ons alle drie aantrekken.
Bestuur dat niet geworteld is in de samenleving is funest.
Waarom deed jij mee dan?
Ik heb de afgelopen jaren laten zien dat ik de PvdA dichter bij bewoners en ondernemers kan brengen. Maar dat verhaal heb ik in de debatten niet goed verteld.
IV.
Bas Heijne voorspelt in de NRC: als straks de PVV de grootste wordt en buiten de regering blijft, komt er een opstand.
Jij wilt tegen PVV en SP aanleunen.
Ik wil realistische modernisering van de verzorgingsstaat, maar geen afbraak. Een volkspartij die de samenleving weer verbindt. En een partij die zich niet verstopt in rokerige zaaltjes en verschanst achter de muren van overheidskantoren.
Daar zijn hele mooie rapporten over geschreven.
En de PvdA doet haar best in de stadsdelen, in gemeentebesturen, in het kabinet. Maar de PvdA blijft teveel naar binnen gericht. Te elitair. Te ambtelijk. Te ver van veel mensen. Te weinig verbindend. Niks tegen ambtenaren, maar de politiek moet buiten de kaders stappen om iets te bereiken. Daar ben ik nog meer van overtuigd geraakt in deze verkiezing. Ook al speelde die zich af in iets kleins als een stadsdeel met 80.000 inwoners. En daarom wil ik nog harder vechten.
Persbericht over uitslag: http://www.pvdaamsterdam.nl/stadsdeel/centrum/
Een oude blog: http://www.ottoreuchlin.nl/2012/06/jan-schuurman-hess-en-adri-duivesteyn-toonden-me-de-sprankelende-pvda/
Verloren. En daarom wil ik nog harder vechten.,
28 oktober 2013 om 16:53
Hallo Otto,
Jammer dat het niet is gelukt, van de buitenkant (en van een afstand) vond ik dat je het goed en professioneel hebt gedaan. Maar de kater kan ik mij voorstellen. Je wilde immers winnen. Laat je niet uit het veld slaan en blijf behouden voor de politiek. Ook al is het niet de partij die ik aanhang ;-).
Alle goeds, Jur Botter
28 oktober 2013 om 20:22
Jammer dat je niet de meeste stemmen kreeg. ‘Verloren’ klinkt wat negatief. Volgende keer nog beter.
28 oktober 2013 om 21:57
diepe buiging Otto, veel respect voor je!
je passie spreekt me zeer, zeer aan!
fijn om te weten, dat er ook sociaal democraten zoals jij bestaan,
ik dank je!
we spreken elkaar, warme groet!!
28 oktober 2013 om 23:03
Beste Otto,
Someren ligt ver weg van stadsdeel Amsterdam Centrum. Toch raak je me met je analyse én je keuze om je achter de winnaar te scharen. Dàt vind ik PvdA, scherp durven zijn in reflectie op de eerste plaats naar je zelf maar ook naar onze partij. En vervolgens kiezen voor de verbinding met onze waarden en er samen de schouders onder zetten. Wat ons bindt is onze grote gezamenlijke winst en gaat boven ons eigen belang. Succes met de verdere campagne.
29 oktober 2013 om 00:32
Je hebt een trotse strijd gestreden. Niet gewonnen, zeker niet verloren. Mooie blog, eerlijk, overtuigend. Move ON!!!!Succes, Hein
29 oktober 2013 om 08:17
Mooie tekst, goed voorbeeld voor heel veel politici: kritische introspectie… Blijf de stad op de huid zitten, dat is al meer dan wat veel anderen doen. Veel succes!
30 oktober 2013 om 16:30
Tja, ik volg je al een tijd op Twitter, maar kom daar maar weinig te weten over welke kant je uit wil, specifiek m.b.t. 020. In deze blog lijkt het er op dat het meer om vorm dan inhoud gaat. Ik heb zelf (020-C) weinig illusies. De stad glijdt steeds verder af richting Venetië/Madurodam (binnenstad) en opvangkamp voor armoezaaiers (N, buiten de ring). Het gemeente bestuur bestaat, een enkele uitzondering daargelaten (Wiebes) al jaren uit mensen die zich zo nodig met allerlei initiatieven moeten bewijzen, ook op vlakken die totaal niet des gemeente zijn. De kerntaak, gewoon netjes op de winkel passen en fatsoenlijk financieel beleid voeren wordt verwaarloosd. Ik heb niet het idee dat het binnen de PvdA/GL sfeer echt een andere kant uit kan. Overigens vrees ik dat D66 zo mogelijk nog erger zal zijn.